Przeciwdziałanie Przemocy

          Podstawę  prawną opracowania „Gminnego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie na lata 2014-2024”  stanowią

1. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.). Rozdział drugi pn. „Wolności, Prawa i Obowiązki Człowieka i Obywatela” reguluje zasady zapewniające każdemu nietykalność osobistą i cielesną oraz stawia na ich straży władze publiczne przyznając obywatelowi prawo żądania od organów władzy publicznej szczególnej ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją.

2. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz. U. z 2005 r. Nr 180 poz. 1493 z późn. zm.), która w art. 6 ust. 2 zobowiązuje gminy do: opracowania i realizacji gminnego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie, prowadzenie poradnictwa
i interwencji w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie w szczególności poprzez działania edukacyjne służące wzmocnieniu opiekuńczych i wychowawczych kompetencji rodziców w rodzinach zagrożonych przemocą w rodzinie, zapewnienie osobom dotkniętym przemocą w rodzinie miejsc w ośrodkach wsparcia, tworzenie zespołów interdyscyplinarnych.

3. Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (tj. Dz. U.z 2013 r. Nr 135 z późn. zm.) powstała w przekonaniu, że skuteczna pomoc dla rodziny przeżywającej trudności w opiekowaniu się i wychowaniu dzieci oraz skuteczna ochrona dzieci i pomoc dla nich może być osiągnięta przez współpracę wszystkich osób, instytucji i organizacji pracujących z dziećmi i rodzicami.

4. Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2013 r. Nr 182), która określa kompetencje jednostek i pracowników pomocy społecznej, których zadaniem jest udzielanie wszelkiej pomocy osobom i rodzinom dotkniętym problemem przemocy domowej. Przemoc w rodzinie jest jednym z powodów przyznawania pomocy społecznej.

       Głównym celem Programu jest ograniczenie na terenie Gminy Ochotnica Dolna rozmiaru i następstw zjawiska przemocy w rodzinie , jest on kontynuacją programu na lata 2007-2013.

Program wskazuje główne kierunki działania Gminy w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie. Realizacja Programu będzie się odbywała w oparciu o następujące obszary problemowe, tj.:
1) „Działania w zakresie profilaktyki przeciwdziałania przemocy w rodzinie”,

2) „Działania na rzecz osób dotkniętych przemocą w rodzinie”,

3)„Działania w stosunku do osób stosujących przemoc w rodzinie”,

4) „Podniesienie kompetencji służb”.

Opracowany dokument skorelowany jest z kluczowymi programami ogólnopolskim,
powiatowym i gminnym związanymi z problematyką przeciwdziałania przemocy w rodzinie,
tj. z:

1)„Krajowym Programem Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie”,

2) Strategią Rozwoju Społeczno Gospodarczego Powiatu Nowotarskiego na lata 2006-2015

3)„Gminną Strategią Rozwiązywania Problemów Społecznych na lata 2014-2024”.

Program został opracowany przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej skonsultowany z przedstawicielami instytucji zaangażowanych w realizację ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie na terenie naszej gminy, a wchodzących w skład Gminnego Zespołu Interdyscyplinarnego. Myślimy ,że takie podejście będzie gwarancją, iż zaplanowane do realizacji zadania zwiększą skuteczność podejmowanych działań, a co  ostatecznie przełoży się na zminimalizowanie  rozmiaru i następstw zjawiska przemocy w naszej Gminie

                 Przemoc w rodzinie – to jednorazowe lub powtarzające się umyślne działanie na szkodę bliskiego lub zaniechanie działań koniecznych do ochrony zdrowia i życia osób najbliższych. Działania te naruszają prawa i dobra osobiste członka rodziny (osoby najbliższej, a także innych osób zamieszkujących wspólnie lub wspólnie gospodarujących).

Przemoc w rodzinie, w szczególności, naraża osoby bliskie na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, narusza ich godność osobistą, nietykalność cielesną, wolność i swobodę, w tym również osobiste normy związane z życiem seksualnym.

Przemoc w rodzinie może przybierać różne formy i dokonywać się przy użyciu różnych instrumentów. Obecnie najczęściej spotykane formy przemocy to:

– przemoc fizyczna – są to wszelkie działania polegające na użyciu siły i prowadzące do naruszenia nietykalności cielesnej, nieprzypadkowych urazów, zranień, stłuczeń, złamań czy zsinień,

– przemoc psychiczna – to umyślne działania wykorzystujące nie siłę fizyczną, lecz mechanizmy psychologiczne, powodujące zachwianie pozytywnego obrazu własnej osoby u ofiary, obniżenie u niej poczucia własnej wartości, pojawienie się stanów lękowych i nerwicowych,

– przemoc seksualna – polega na wymuszaniu niechcianych przez ofiarę zachowań w celu zaspokojenia potrzeb seksualnych sprawcy,

– przemoc ekonomiczna –  są to działania prowadzące do całkowitego finansowego uzależnienia ofiary od sprawcy.

       Mówiąc o zjawisku przemocy w rodzinie musimy mieć świadomości jej skutków .Do najczęstszych objawów będących skutkami przemocy należą: poważne obrażenia ciała, wzrost częstości chorób somatycznych związanych ze stresem (bóle głowy, żołądka, w krzyżu lub w stawach oraz inne dolegliwości) przygnębienie, smutek, obojętność, popadanie w depresję, niepokój, niekontrolowane wybuchy płaczu, śmiechu czy agresji, zmienność nastrojów, decyzji, niepewność, stany lękowe, w tym lęk przed bliskością, nieufność, poczucie zagrożenia, niska samoocena, kłopoty z zasypianiem, koszmary nocne, kłopoty z koncentracją, zwiększone spożycie środków psychoaktywnych, zaprzeczanie, obwinianie się, bezradność, adaptacja do przemocy. Ofiary często zachowują się niezrozumiale, niejednokrotnie zmieniają zdanie i wycofują zawiadomienie o przestępstwie, bronią sprawcy. Zachowania te są w psychologii tłumaczone najczęściej występowaniem wyuczonej bezradności, zjawiska „prania mózgu” czy stresu pourazowego. Wycofanie się z aktywnych działań służących zmianie sytuacji i wyjściu z przemocy może wynikać z przekonania o bezskuteczności działań, popartego wcześniejszymi doświadczeniami. Bierność i rezygnacja są również często wynikiem technik manipulacyjnych, jakim ofiara była poddawana ze strony sprawcy, technik mających utrwalić w niej niską samoocenę i wzbudzić poczucie winy.

       Na szczególnie poważne konsekwencje zachowań przemocowych narażone są dzieci. Często są one bezpośrednimi ofiarami lub/i świadkami przemocy w rodzinie. Obok obrażeń cielesnych przemoc domowa powoduje, że dziecko żyje w poczuciu ciągłego strachu i zagrożenia, pozbawione miłości, zaufania i bezpieczeństwa. Niezaspokojenie tych podstawowych potrzeb wpływa na dalszy rozwój dziecka i jest przyczyną wielu schorzeń psychosomatycznych. Dzieci będące ofiarami wykorzystywania seksualnego wykazują wysoki poziom depresji, poczucie osamotnienia, myśli samobójcze, zaburzenia snu, nadpobudliwość, agresję, obniżenie samooceny i poczucie bezwartościowości. Maltretowanie psychiczne niekorzystnie wpływa na rozwój dzieci. Skutki przemocy pojawiające się podczas trwania zachowań przemocowych są zaledwie początkiem destrukcyjnego wpływu przemocy domowej. Konsekwencje przemocy ujawniają się często również po długim czasie, kiedy dziecko dorasta, lub w jego dorosłym życiu. Odroczone skutki przemocy objawiają się w postaci różnych form niedostosowania społecznego. Trudności
w nauce, wagarowanie, ucieczki  z domu, udział w nieformalnych młodzieżowych grupach przestępczych, wysoki poziom agresji, nadużywanie alkoholu, branie narkotyków to tylko niektóre ze sposobów ucieczki od problemu przemocy w rodzinie. Doświadczanie przemocy w dzieciństwie ma wpływ na całe dorosłe życie.

Ofiary przemocy, zwłaszcza seksualnej, mają problemy z nawiązaniem i utrzymaniem satysfakcjonujących relacji z innymi osobami. Należy tu również pamiętać, że  zachowania przemocowe są dziedziczone i powielane. Młodzi chłopcy wychowujący się w rodzinach, gdzie mężczyzna znęca się nad kobietą, uczą się agresji wobec kobiet, dziewczynki zaś postrzegają bicie, maltretowanie i wykorzystywanie jako elementy wpisane w rolę kobiety. Doświadczanie przemocy w dzieciństwie podwyższa ryzyko, że krzywdzone dzieci same staną się krzywdzącymi rodzicami.

       Przemoc domowa to także poważny problem społeczny. Destrukcyjna siła niszczy cały system rodzinny, rozsadza go od środka, odbiera poczucie bezpieczeństwa i możliwość prawidłowego rozwoju najmłodszym członkom rodziny. Niesie ze sobą ryzyko dziedziczenia przez dzieci zachowań przemocowych i powielania ich w dorosłym życiu. Niezwalczana przemoc przybiera na sile, utrwala się i eskaluje niosąc negatywne konsekwencje dla uwikłanych w nią rodzin i dla całego społeczeństwa. Niezbędne jest zatem podejmowanie planowych działań mających na celu zapobieganie i zwalczanie przemocy w rodzinie, działań wpisanych
w tworzenie i rozwijanie systemu przeciwdziałania przemocy, którego zasadniczymi elementami są specjalistyczne instytucje i profesjonaliści niosący pomoc osobom dotkniętym przemocą domową.

   Właściwe zdiagnozowanie zjawiska przemocy w rodzinie jest bardzo trudne do osiągnięcia. Przemoc domowa jest problemem złożonym, o którym nie łatwo się rozmawia, a który jeszcze trudniej zbadać. Istniejące statystyki pozwalają oszacować jedynie jego przybliżone rozmiary, ponieważ nie obejmują niezgłaszanych przypadków przemocy. Niestety nadal problematyka przemocy jest traktowana, jako sprawa wstydliwa, drażliwa, skrywana w czterech ścianach domu..

         Skala problemu przemocy w rodzinie w Gminie została określona na podstawie informacji uzyskanych z Komisariatu Policji w Krościenku n.D,  Gminnego Zespołu Interdyscyplinarnego Zespołu Kuratorskiej Służby Sądowej Sądu Rejonowego w Nowym Targu.

Statystyki prowadzone przez Komisariat Policji w Krościenku n.D
z przeprowadzonych interwencji domowych wobec przemocy w rodzinie w okresie
od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r. pokazują, że na terenie działania Komendy Miejskiej Policji (miasto i powiat) są następujące:

1.  Liczba przeprowadzonych interwencji domowych  /ogółem/  –  2012 -29; 2013- 71.

w tym:  dotyczących przemocy w rodzinie /procedura NK/ –2012 -0; 2013 – 7

 2.  Liczba pokrzywdzonych w wyniku przemocy domowej /ogółem/ –2012 – 0; 2013– 18

w tym:             kobiety –2012 – 0 ; 2013– 2

            mężczyźni –2012 – 0; 2013– 2

            małoletni do ukończenia lat 13 –2012 – 0; 2013-6

małoletni od 13 do 18 lat – 2012 – 0; 2013– 1

3  Liczba sprawców przemocy domowej  /ogółem/ – 2012 – 0; 2013– 7

w tym: kobiety – 2012 – 0 ; 2013– 0

            mężczyźni – 2012 – 0 ; 2013– 7

            nieletni – 2012 – 0; 2013– 0

4.  Liczba sprawców przemocy domowej zatrzymanych /ogółem/ – 2012 -0 ; 2013– 4

w tym: kobiety – 2012 -0; 2013– 0

            mężczyźni – 2012 – 0; 2013– 4

            nieletni – 2012 – 0; 2013– 0

5.  Liczba sprawców przemocy domowej pod wpływem alkoholu /ogółem/ – 2012– 0; 2013– 7

 tym: kobiety – 2012 – 0; 2013 – 0

mężczyźni – 2012 – 0; 2013– 7

nieletni – 2012 – 0; 2013– 0

w tym:

            przewiezionych do Policyjnych pomieszczeń dla osób zatrzymanych
do wytrzeźwienia – 2012 0; 2013- 4

                        kobiety – 2012 – 0; 2013– 0

                        mężczyźni – 2012 – 0; 2013-4

                        nieletni – 2012 -0; 2013-0

6.  Liczba przypadków konieczności udzielenia  natychmiastowej pomocy medycznej –

2012 – 0; 2013– 0

7.  Liczba dzieci przewiezionych do szpitala, placówki, oddanych pod opiekę osoby spokrewnionej – 2012– 0; 2013– 0

8. Liczba postępowań przygotowawczych  dotyczących przemocy domowej,
w których była prowadzona procedura „Niebieskich Kart” 2013r. :

W 2012 nie prowadzono tego typu postępowań.

9. Liczba informacji przesłanych  w 2012  i 2013 roku do:

a) b) gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych – 7

c) placówek służby zdrowia – 0

d) placówek szkolno-wychowawczych  – 0

e) organizacji pozarządowych – 0

f) innych – 0

 lata 2012/2013  – 2

 w tym  2 mężczyzn .

W 2010 roku Wójt Gminy zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie powołał Gminny Zespół Interdyscyplinarny , którego zadaniem jest zintegrowanie służb i instytucji  na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie na terenie gminy Ochotnica Dolna. W ramach działania Zespołu Interdyscyplinarnego w Gminie Ochotnica Dolna w okresie od 1 stycznia 2012r. do 31 grudnia 2013 r. realizowanych było 12 procedur NIEBIESKICH KART (NK)  w tym 2  wszczęte przed  19 październikiem 2012 r.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. zostało  zakończonych łącznie 6 procedur z czego :

jedna w 2012 r.

sześć w 2013 r.

W 2013r. do Przewodniczącego Zespołu Interdyscyplinarnego wpłynęło dziewięć  wypełnionych formularzy NK z czego sześć założonych przez  funkcjonariuszy Komisariatu Policji w Krościenku n.D, a trzy przez pracowników Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ochotnicy Dolnej.  W tym okresie natomiast nie ma założonych NK przez służbę zdrowia , szkoły czy poradnię psychologiczno- pedagogiczną.

W celu realizacji NK powołano w tym okresie dziewięć grup roboczych z przedstawicieli policji i Ośrodka Pomocy Społecznej.

W 2014 r. będzie kontynuowana realizacja czterech procedur NK  z 2013 r.

We wszystkich realizowanych procedurach sprawcami przemocy byli mężczyźni

-Gminny Punkt Konsultacyjny ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie

– Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej

– Wiejskie Ośrodki Zdrowia

– Komisariat Policji w Krościenku n.D

– Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie

– Ośrodek Interwencji Kryzysowej w Nowym targu ( przy PCPR)

– Powiatowa Komenda Policji w Nowym Targu

– Mieszkania socjalne w Zasobie Mieszkaniowym Gminy

– Prokuratura Rejonowa w Nowym Targu

– Sąd Rejonowy w Nowym Targu

Działalność Gminnego Punktu Konsultacyjnego ds. Przeciwdziałania Przemocy w rodzinie w latach 2012-2013.

Jednostka powstała przy Ośrodku Pomocy Społecznej w 2010r. jej zadaniem jest udzielenie „ pierwszego „ poradnictwa ofiarom przemocy. W okresie objętym diagnozą mimo informacji podanych na stronie internetowej Ośrodka Pomocy oraz w rozpropagowywanych  co rocznie po terenie gminy ulotkach o działalności takiej jednostki nikt nie skorzystał  z jej pomocy. W początkowym okresie jego działalności  oprócz dyżurów pracowników socjalnych mieli  w nim również dyżury prawnik i psycholog. Jednak z uwagi na  całkowity brak zainteresowania lokalnej społeczności oferowaną pomocą w postaci porad specjalistów po konsultacji  z Gminnym Zespołem Interdyscyplinarnym w 2011r. zrezygnowano z usług prawnika , a w 2013 z usług psychologa. Obecnie Punkt działa , dyżurują w nim pracownicy socjalni , ale niestety dalej obserwujemy brak zainteresowania jego pomocą.

Z przedstawionych danych wysuwają się następujące wnioski :

·         w Gminie Ochotnica Dolna problem przemocy występuje , ale nie nagminnie ,

·         osoby, dotknięte przemocą to kobiety i osoby małoletnie,

·         brak zaangażowania wszystkich instytucji zobowiązanych do procedur NK

 Rozpatrując przytoczona powyżej statystykę widzimy , że przemoc domowa  jest wciąż  zjawiskiem wstydliwym i skrywanym przez osoby nią dotknięte. Istnieje niski stopień znajomości tego tematu  wśród społeczności jak również instytucji mających w swoich zadaniach walkę z tym zjawiskiem.

·         Liczba konferencji, seminariów, warsztatów, i innych spotkań  organizowanych dla mieszkańców miasta, instytucji i organizacji wspomagających rodzinę, pracujących z dzieckiem i rodziną, udzielających pomocy w sytuacji kryzysowej.

·         Liczba materiałów informacyjnych mówiących o przyczynach i skutkach przemocy w rodzinie oraz instytucjach udzielających pomocy rodzinie przezywającej kryzys.

·         Liczba informacji w mediach lokalnych

·         Liczba osób, które skorzystały z usług w zakresie poradnictwa.

·         Liczba osób, które stwierdzą, że w wyniku uczestnictwa w poszczególnych działaniach poprawiła się  ich wiedza na temat zjawiska przemocy w rodzinie.

·         Liczba osób stosujących przemoc w rodzinie, które przystąpiły i ukończyły  program korekcyjno – edukacyjny lub inny program.

·         Liczba osób zajmujących się działalnością w zakresie profilaktyki i przeciwdziałania przemocy w rodzinie, które uczestniczyły w szkoleniach, kursach, konferencjach itp.

·         Liczba osób zajmujących się działalnością z zakresu profilaktyki
i przeciwdziałania przemocy w rodzinie, które podniosły swoje kwalifikacje
i kompetencje zawodowe.

·         Liczba zrealizowanych projektów obejmujących działania z zakresu profilaktyki i przeciwdziałania przemocy w rodzinie.

·         Liczba instytucji prowadzących zajęcia wychowawczo- profilaktyczne z dziećmi i młodzieżą.

·         Liczba uczestników zajęć wychowawczo- profilaktycznych dla dzieci i młodzieży.

I. Powzięcie podejrzenia przez pracowników szkoły oraz pielęgniarkę szkolną  że dziecko jest ofiarą przemocy domowej

II. Przekazanie informacji wychowawcy  klasy ,  jeżeli jest  również pedagogowi  szkolnemu oraz dyrektorowi

III Ocena sytuacji  :

1) istnieje bezpośrednie zagrożenie życia, zdrowia dziecka i bezpieczeństwa dziecka

2) nie ma bezpośredniego zagrożenia życia, zdrowia i bezpieczeństwa dziecka.

IV. Procedury

1. W przypadku bezpośredniego zagrożenia życia, zdrowia dziecka i bezpieczeństwa dziecka:

1) Natychmiastowe przesłanie przez dyrektora szkoły do sądu rejonowego ( Wydział III Rodzinny i Nieletnich) zawiadomienia o sytuacji dziecka lub zawiadomienia  do prokuratury rejonowej o popełnieniu przestępstwa.

2) Gdy istnieje podejrzenie, że powrót dziecka do domu zagraża jego bezpieczeństwu – niezwłoczne powiadomienie policji , która ma kompetencje do natychmiastowego zabrania dziecka i przewiezienia go w bezpieczne miejsce.

3)  Jeśli na ciele dziecka są widoczne ślady przemocy pielęgniarka szkolna sporządza ich opis w karcie zdrowia dziecka.  W sytuacji nieobecności pielęgniarki  można przesłać faksem wniosek do sądu rejonowego z prośbą o wydanie zgody na badanie dziecka bez zgody i wiedzy rodziców.

4)  Jeżeli wymagana jest natychmiastowa pomoc dziecku wezwać pogotowie ratunkowe.

5) Uruchomienie procedury „Niebieskiej karty” poprzez wypełnienie formularza „ Niebieska Karta-A  i przekazanie jej  przewodniczącemu Gminnego Zespołu Interdyscyplinarnego w terminie nie później niż 7 dni od wszczęcia procedury. Wręczenie osobie doznającej przemocy  ( powyżej 16 roku życia) formularza „ Niebieskiej Karty –B”

2. W przypadku braku bezpośredniego zagrożenia życia, zdrowia dziecka i bezpieczeństwa dziecka :

1) Wezwanie do szkoły rodziców/ opiekunów – poinformowanie ich o prawnych konsekwencjach stosowania przemocy lub zaniedbywania dziecka.

2) Opracowanie planu pomocy dziecku z uwzględnieniem zapewnienia mu bezpieczeństwa i form wsparcia i jego wdrożenie.

3)  Poinformowanie rodziców o podjętych działaniach na rzecz dziecka .

4) W przypadku braku współpracy rodziców ze szkołą w celu poprawy sytuacji dziecka skierowanie pism do sądu, gminnego ośrodka pomocy społecznej z prośbą o wgląd w sytuację rodzinną dziecka lub zawiadomienie prokuratury o podejrzeniu popełnienia przestępstwa.

5) Uruchomienie procedury „Niebieskiej karty” poprzez wypełnienie formularza „ Niebieska Karta-A  i przekazanie jej  przewodniczącemu Gminnego Zespołu Interdyscyplinarnego w terminie nie później niż 7 dni od wszczęcia procedury. Wręczenie ofierze przemocy /przedstawicielowi formularza „ Niebieskiej Karty –B”

6.  Realizacja procedury „Niebieskiej Karty” w ramach zespołu interdyscyplinarnego lub powołanej grupy roboczej

I.  Powzięcie podejrzenia w wyniku :

– badania ambulatoryjnego w ośrodku zdrowia

– wizyty lekarza w domu pacjenta

– wizyty patronażowej położnej pielęgniarki

– zabiegów pielęgniarskich w domu pacjenta

II  ocena sytuacji

1) istnieje bezpośrednie zagrożenie życia, zdrowia i bezpieczeństwa  osoby doznającej przemocy

2) nie ma bezpośredniego zagrożenia życia, zdrowia i bezpieczeństwa osoby doznającej przemocy.

III. Procedury

1.  W przypadku bezpośredniego zagrożenia życia, zdrowia i bezpieczeństwa  osoby doznającej przemocy :

1) Wezwanie policji.

2) Wezwanie pogotowia ratunkowego.

3) Jeśli dziecko jest osobą doznającą  przemocy   natychmiastowe jego odizolowanie przez policję.

4) Umieszczenie w dokumentacji pacjenta wpisu o objawach przemocy i powiadomienie o tym fakcie przełożonego.

5)Wystawienie specjalnego zaświadczenia o przyczynach i rodzaju uszkodzenia ciała związanego z użyciem przemocy  w rodzinie.

6) Uruchomienie procedury „Niebieskiej Karty” poprzez wypełnienie formularza „ Niebieska Karta-A  i przekazanie jej  przewodniczącemu Gminnego Zespołu Interdyscyplinarnego w terminie nie później niż 7 dni od wszczęcia procedury. Wręczenie ofierze przemocy /przedstawicielowi formularza „ Niebieskiej Karty –B”

6) Poinformowanie pacjenta o możliwości uzyskania pomocy  w związku z przemocą w rodzinie

7) Realizacja procedury „Niebieskiej Karty” w ramach zespołu interdyscyplinarnego lub powołanej grupy roboczej

2.  W przypadku braku bezpośredniego zagrożenia życia, zdrowia  i bezpieczeństwa doznającego przemoc .

1) Umieszczenie w dokumentacji pacjenta wpisu o objawach przemocy i powiadomienie o tym fakcie przełożonego

2)  Wystawienie specjalnego zaświadczenia o przyczynach i rodzaju uszkodzeń ciała związanego z użyciem przemocy  w rodzinie.

3) Zgłoszenie na policje lub do prokuratury podejrzenia o możliwości popełnienia przestępstwa związanego z przemocą w rodzinie

4) Uruchomienie procedury „Niebieskiej karty” poprzez wypełnienie formularza „ Niebieska Karta-A  i przekazanie jej  przewodniczącemu Gminnego Zespołu Interdyscyplinarnego w terminie nie później niż 7 dni od wszczęcia procedury. Wręczenie ofierze przemocy /przedstawicielowi formularza „ Niebieskiej Karty –B”

5) Realizacja procedury „Niebieskiej Karty” w ramach zespołu interdyscyplinarnego lub powołanej grupy roboczej

I.  Powzięcie informacji w wyniku :

1) osobistego zgłoszenia osoby doznającej przemocy z prośbą o pomoc

2) zgłoszenie osoby postronnej ( anonimowo, sąsiad, członek rodziny )

3) zgłoszenie organizacji pozarządowej  lub innej jednostki

II. Podjecie czynności w celu sprawdzenia sygnału ( w sytuacji zagrożenia wskazana wizyta z drugim pracownikiem lub w asyście policjanta)

III. Ocena sytuacji

1) istnieje bezpośrednie zagrożenie życia, zdrowia i bezpieczeństwa  osoby doznającej przemocy

2) nie ma bezpośredniego zagrożenia życia, zdrowia i bezpieczeństwa osoby doznającej przemocy.

IV. Procedura

1. W przypadku bezpośredniego zagrożenia życia, zdrowia i bezpieczeństwa  osoby doznającej przemocy :

a)

b) Uruchomienie procedury „Niebieskiej karty” poprzez wypełnienie formularza „ Niebieska Karta-A  i przekazanie jej  przewodniczącemu Gminnego Zespołu Interdyscyplinarnego w terminie nie później niż 7 dni od wszczęcia procedury. Wręczenie ofierze przemocy /przedstawicielowi formularza „ Niebieskiej Karty –B”

c )  Realizacja procedury „Niebieskiej Karty” w ramach zespołu interdyscyplinarnego lub powołanej grupy roboczej.

2.  Procedura gdy nie ma bezpośredniego zagrożenia życia, zdrowia i bezpieczeństwa osoby doznającej przemocy.

a) Przeprowadzenie wywiadu środowiskowego

b) Założenie  Niebieskiej Karty – A i przekazanie jej  przewodniczącemu Gminnego Zespołu Interdyscyplinarnego w terminie nie później niż 7 dni od wszczęcia procedury. Wręczenie ofierze przemocy /przedstawicielowi formularza „ Niebieskiej Karty –B”

c) Podjecie działań wspierających

– udzielenie pierwszego wsparcia (towarzyszenie, informacja o możliwościach)

– umożliwienie skorzystania z poradnictwa specjalistycznego, psychologicznego socjalnego, prawnego, pedagogicznego

–  zapewnienie wsparcia dzieciom poprzez kontakt z pedagogiem, psychologiem, skierowanie na terapię itp.

d)  Realizacja  procedury „Niebieskiej karty” w ramach zespołu interdyscyplinarnego lub powołanej grupy roboczej.

           Zakłada się, że niniejszy program będzie finansowany w różnych formach, z wykorzystaniem wielu źródeł finansowania, dlatego zakres realizacji działań programowych w poszczególnych latach  uzależnia się od wielkości środków finansowych Gminy, a także środków będących w dyspozycji organizacji pozarządowych i innych podmiotów zaangażowanych w działania na rzecz dzieci i rodziny.

Uprawnione jednostki i organizacje aplikować będą  również o środki pozabudżetowe na realizację zaplanowanych w niniejszym programie działań z zakresu przeciwdziałania przemocy w rodzinie i ochrony osób doświadczających przemocy w rodzinie , a także osób stosujących przemoc w rodzinie.

Wysokość środków finansowych na poszczególne lata  ustalona będzie po dokonaniu analizy wyników monitorowania i ewaluacji programu . Może być zmieniana również w ciągu roku w zależności od potrzeb.Na 2014r. na realizację programu w budżecie gminy zabezpieczono kwotę 2000 zł, która ma zabezpieczyć wszystkie obszary  programu .

Zakłada się, że „Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie na lata 2013 – 2024” będzie miał charakter interdyscyplinarny i realizowany będzie przez wszystkie instytucje i organizacje zobligowane do podejmowania działań na rzecz zapobiegania i ograniczania przemocy w rodzinie.

Ze względu na interdyscyplinarny charakter programu cele realizowane będą w formie pracy ciągłej przez okres obowiązywania programu.

Program będzie realizowany zgodnie z corocznie ustalanym  przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej harmonogramem  zatwierdzonym przez Gminny Zespół Interdyscyplinarny.

Program będzie monitorowany co rocznie w celu sprawdzenia czy działania ujęte w programie są realizowane,

Porównanie informacji, danych na temat postępów realizacji programu zgodnie z harmonogramem  pozwoli na rejestrację bezpośrednich rezultatów prowadzonych działań oraz na zweryfikowanie tempa i kierunku  realizacji założonych celów programowych.

Dla zbadania efektów programu, w trakcie jego realizacji (raz w roku) oraz po jego zakończeniu przeprowadzona zostanie ewaluacja pod kątem następujących kryteriów:

1)      adekwatności – stopień dostosowania programu do potrzeb osób, które zostały nim objęte,

2)      użyteczności – stopień przydatności programu dla odbiorców,

3)      skuteczności – stopień osiągnięcia zaplanowanych celów,

4)      efektywności – sprawność działań podejmowanych w toku realizacji programu,

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej  w porozumieniu z Gminnym Zespołem Interdyscyplinarnym   ustali pytania, metody oraz  narzędzia badawcze, a także sposób realizacji ewaluacji .